O ustawie zmieniającej kodeks pracy w zakresie urlopu przysługującego rodzicom z tytułu urodzenia dziecka w mediach było głośno od dawna, w praktyce od drugiego expose premiera. O tym co obiecał Donald Tusk w zakresie polityki prorodzinnej pisałam w październikowym wpisie Polityka prorodzinna, czyli co obiecał premier.

O samym projekcie i jego założeniach pisałam także kilka razy, ostatnio we wpisie Co w Sejmie piszczy – urlop rodzicielski.

Urlop rodzicielski uchwalony

Ustawa (przyjęta wczoraj przez Sejm jednogłośnie) o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw prócz wprowadzenia rocznego urlopu rodzicielskiego do Kodeksu pracy zmienia też przepisy np. przepisy ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Po wejściu nowelizacji w życie   zasiłek macierzyński będzie wynosił  100 proc. przez pierwsze 26 tygodni i 60 proc. wynagrodzenia przez kolejnych 26 tygodni. W przypadku gdy  zostanie zadeklarowane od razu  korzystanie z  całości urlopu wynoszącego 52 tygodni, to przez cały ten okres wypłacany będzie zasiłek w wysokości 80 proc. wynagrodzenia.

Przy okazji tej nowelizacji często zadaje mi się pytanie – a co z osobami, które nie pracują na umowę o pracę, tylko prowadzą własną działalność – czy one też będą pobierać dłużej zasiłek macierzyński?

Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w art. 11 ustawy nowelizującej. Artykuł ten przedstawia właśnie zmiany, które nastąpią w ustawie”zasiłkowej”.

Bez zmian zostaje główna część art. 29 :

Art. 29. 1. Zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego:

1)   urodziła dziecko;

2)   przyjęła na wychowanie dziecko w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – do 10 roku życia, i wystąpiła do sądu opiekuńczego w sprawie jego przysposobienia;

3)   ⁽³⁾ przyjęła na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej, dziecko w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – do 10 roku życia.

Porada prawna – konsultacja w formie wideokonferencji + nagranie

Kupuję